پیش بینی انیشتین درباره توانایی عجیب زنبورها و پرندگان ، کشف بزرگی که به کمک فناوری آمد - تور تایلند ارزان

به گزارش خبرنگاران و به نقل از ساینس الرت، مدت ها قبل از اینکه بدانیم پرندگان می توانند میدان مغناطیسی زمین را ببینند، آلبرت انیشتین در نامه ای به سایر محققان درباره امکان وجود حیوانات با حواس فوق العاده بحث کرد. این نامه که مدت ها گم شده بود، از این دانشمند مشهور خطاب به مهندسی جستجوگر، در سال 1949 نوشته شده و حاوی پیش بینی های جالبی است.

نامه ای که مهندس گلن دیویس خطاب به انیشتین نوشته، گم شده اما از پاسخ انیشتین پیدا است که سوال دیویس در رابطه با ادراک حیوانات بوده است. انیشتین در پاسخ خود نوشت: می توان تصور کرد که بررسی رفتار پرندگان مهاجر و کبوترهای حامل ممکن است روزی به درک فرآیند فیزیکی منجر شود که هنوز مشخص نیست.

امروز، یعنی بیش از 70 سال بعد از آن نامه، می دانیم که تصور انیشتین درست بود. اکنون شواهد نشان می دهد که پرندگان می توانند میدان مغناطیسی زمین را با استفاده از گیرنده های نوری ویژه در چشمان خود حس کنند و به تغییرات ظریف در میدان مغناطیسی سیاره حساس هستند. این چیزی است که به آنها اجازه می دهد هزاران کیلومتر بدون گم شدن مهاجرت کنند.

سایر حیوانات، مانند لاک پشت های دریایی، سگ ها و زنبورها نیز توانایی عجیبی در درک میدان های مغناطیسی زمین دارند، البته نه لزوما از طریق چشم. پژوهشگران دانشگاه عبری اورشلیم در سال 2021 نوشتند: شگفت انگیز است که [انیشتین] چندین دهه قبل از اینکه شواهد تجربی نشان دهد که چندین حیوان می توانند میدان های مغناطیسی را درک کنند و از چنین اطلاعاتی برای جابه جایی استفاده کنند، این امکان را تصور کرده بود. با این حال، برنده جایزه نوبل سرنخ هایی برای این فکر خود داشت.

در زمان نگارش نامه، علم زیست شناسی و فیزیک به پیشرفت های مشترکی رسیده بودند که پیش از آن سابقه نداشت. شیوه پژواک یابی خفاش تازه کشف شده و فناوری رادار در آغاز راه بود. در واقع، خود دیویس محققی در این زمینه بوده است و احتمالا به همین دلیل است که به حواس عجیب حیوانات دیگر مانند حواس زنبور عسل علاقه مند بوده است.

او در انیشتین روحی همفکر پیدا کرده بود. به نظر می رسد این فیزیکدان مشهور شیفته علم زیست شناسی نیز بوده است که دریچه ای به سوی نیروهای فیزیکی نامرئی است. جواب نامه او، که تا زمان مرگ دیویس در سال 2011 کشف نشده بود، کوتاه است، اما تایید می کند که انیشتین به طور مشابه شیفته رفتار زنبورها بوده است.

در این نامه انیشتین اعتراف می کند که به خوبی با کارل فون فریش، که آن زمان متوجه شده بود زنبورها با استفاده از الگوهای قطبش نور حرکت می کنند، آشنایی دارد.

معروف است که انیشتین شش ماه قبل از ارسال نامه در یکی از سخنرانی های فون فریش در دانشگاه پرینستون شرکت کرده است. او حتی یک ملاقات شخصی با محقق داشت و این تعاملات به وضوح تاثیرگذار بود.

در حالی که به نظر می رسد دیویس بیشتر به این موضوع علاقه مند است که چگونه این دانش زیستی نو می تواند به فناوری آینده کمک کند، انیشتین استدلال می کند که به تحقیقات بیولوژیکی بیشتری در این حوزه نیاز است.

از زمان ارسال نامه، ما چیزهای زیادی در مورد رفتار زنبورها و اینکه این حشرات چگونه دنیا را درک می کنند، آموخته ایم. درست همان طور که انیشتین پیش بینی کرد، این دانش در حال حاضر به ما کمک می کند تا فناوری را بهبود بخشیم، مانند دوربین های روی گوشی های آیفون.

با وجود چندین دهه تحقیق، هنوز رازهای زیادی به جای مانده است. مکانیسم های دقیقی که حیوانات از طریق آن نور را درک می کنند یا میدان مغناطیسی زمین را حس می کنند، هنوز نیاز به مطالعه بیشتر دارد و ممکن است برای همه گونه ها یکسان نباشد.

به عنوان مثال، به نظر می رسد زنبورها میدان مغناطیسی را در شکم خود احساس می کنند، در حالی که به نظر می رسد پرندگان و سگ ها این کار را عمدتا از طریق گیرنده های نوری ویژه در چشمان خود به نام کریپتوکروم انجام می دهند. حتی سلول های انسانی کریپتوکروم می سازند و تحقیقات اخیر نشان می دهد که این سلول ها به صورت پویا به تغییرات میدان مغناطیسی واکنش نشان می دهند.

این مطالعه در مجله Comparative Physiology A منتشر شد.