انتها توجیهی به نام محک ، کره سون داشت، ما امینی - تور تایلند ارزان

به گزارش خبرنگاران ، امیر اسدی ، تیم امید مقابل کره جنوبی مغلوب شد و با حذف از بازی های آسیایی باید به ایران برگردد. نتیجه حضور تیم امید در جاکارتا، انجام 4 بازی و کسب یک برد، یک تساوی و دو شکست بود. نتیجه ای نه چندان امیدوارنماینده که به نام تیم امید ثبت شد. تیمی که تنها در یک بازی موفق شد گل بزند و 3 تا 90 دقیقه را بدون باز کردن دروازه حریفان به خاتمه رساند. آماری که برای کرانچار و تیم امید به هیچ وجه قابل دفاع نیست.

تیم امید در شرایطی قدم به بازی های آسیایی گذاشت که قبل از آن، همه از محک جدی بازیکنان در این تورنمنت صحبت می کردند. حرف های کلیشه ای درباره تیمی که قرار بود بعد از سالها ما را به المپیک برساند. در این تیم البته بودند بازیکنانی که سن آنها به المپیک 2020 نمی خورد. یعنی اینجا می توانستند باشند اما آنجا نه. مگر قرار بر این نبود که بازیکنان حاضر در المپیک، در جاکارتا محک بخورند؟ مهدی امینی چرا آنجا بود؟ شهاب عادلی در اندونزی چه می کرد؟

امینی دروازه بان و کاپیتان تیم امید در اندونزی بود. دروازه بانی که شاگرد گرانچار در سپاهان بود و این فصل با حضور امیر قلعه نویی تصمیم گرفت پیراهن پیکان را بپوشد و ذخیره وحید شیخ ویسی گردد. امینی متولد 1375 است. چند ماه بزرگتر از سعید عز ت اللهی که او هم می توانست در بازی های آسیایی شرکت کند.

امینی، عادلی و یکی دو بازیکن دیگر در حالی در فهرست کرانچار قرار گرفتند که سن آنها به مقدماتی المپیک نمی خورد. بنابراین ایران تفاوتی با کره جنوبی نداشت که سون هیونگ مین را از لندن به جاکارتا آورد تا برای تیم امیدش بازی کند و بازیکنان را برای موفقیت در بازی های آسیایی کمک کند.

ایران البته در رایزنی با باشگاه های لژیونرهایی به بن بست خورد که می توانستند در این مسابقات و همچنین مقدماتی المپیک، تیم کرانچار را همراهی نمایند. به عنوان نمونه امید نورافکن و رضا شکاری که اگر بودند می توانستند هم با تیم هماهنگ شوند و هم در نتایج ایران تاثیر بگذارند. فدراسیون فوتبال البته در جلب رضایت باشگاه هایی نظیر روبین کازان و شارلروا ناکام ماند. باشگاه هایی که در هفته های قبل-همزمان با بازی های آسیایی- روی هم حدود 60 دقیقه از این دو بازیکن جوان و آینده دار فوتبال ایران استفاده نموده اند.

برای فوتبال ایران، ناکامی دیگری رقم خورد و البته هیچ بهانه با توجیهی هم پذیرفتنی نیست. ایران در این مسابقات، به هر دری زد تا با کره جنوبی برخورد نکند اما در این راه توفیقی به دست نیاورد. بنابراین مجبور شد با سون و هم تیمی هایش بازی کند و البته با دست خالی زمین را ترک کند. اتفاقی که قطعا ریشه یابی نخواهد شد. چون بهانه ها و توجیه های مختلفی آماده اند تا از نتایج تیم امید دفاع نمایند. توجیهی مثل محک خوردن بازیکنانی که البته می دانیم سن برخی از آنها به المپیک هم نمی خورد. بنابراین مهمترین خواسته از مسئولان تیم امید و کادر فنی این است که چنین توجیهی را کنار بگدارند و شکست را بپذیرند و گردن بگیرند. در این صورت شاید کمتر مورد انتقاد قرار بگیرند، البته شاید.