کلیسای کاپوچین دخمه ای مملو از اسکلت راهبان!، تصاویر - تور تایلند ارزان

زیر این کلیسای قرن هفدهمی، یک دخمه عجیب وجود دارد که از اسکلت بیش از 4000 راهب پر شده است. استخوان های آنها، به شکل لامپ، مجسمه، گل، اشکال هندسی، ساعت شنی و نمادهای مختلف مذهبی، در سرتاسر 6 سرداب این کلیسا منظم و مرتب شده اند: دخمه جمجمه، دخمه استخوان های پا، دخمه استخوان لگن و... اسکلت برخی از راهبان به طور کامل و البته به طرز عجیبی، حفظ شده است، طوری که انگار هنوز زنده هستند! تاثیر گذارترین مورد، یک پلاک است که روی آن نوشته شده: چیزی که الان شما هستید، ما هم بودیم؛ و چیزی که ما الان هستیم، شما بعدا خواهید شد. این مکان، علی رغم اینکه در ابتدا، برای همه مجذوب کننده به نظر می رسد، اما به نوعی، فکر را مشوش و آشفته می کند.

برخی از افراد مشهور در تاریخ، صرفا برای اینکه به این نقطه مخوف نگاهی انداخته اند، دچار نوعی پریشانی شده اند. برخی ها هم در این باره اظهار نظرهایی کرده اند. مثلا بازدید کنندگانی مثل مارک تواین و مارکی دو ساد، از جمله کسانی هستند که بعدا تجربه خود را از بازدید این مکان در آثار معروفشان چه به صورت حقیقی و چه به شکل خیالی، بازتاب داده اند. دو ساد، تا آنجا پیش رفت که می گفت: تا به حال چیزی تکان دهنده تر از این ندیده بودم.

راهبان کلیسای کاپوچین، تحت تعالیم فرقه فرانسیسکن بودند و این نام، به خاطر برخی عاداتی که داشتند، روی آنها گذاشته شده بود؛ اینکه همه آنها کلاه های مخصوص و نوک تیز قهوه ای رنگ به نام کاپا به سر می گذاشتند. واژه کاپوچینو، در حقیقت از همینجا آمده است و ظاهرا به رنگ قهوه ای و شکل تزئین نهایی روی آن (اشکال نوک تیز) اشاره دارد. در سال 1631، راهبان کاپوچین به کلیسای فعلی در ویا ونتو، نقل مکان کردند و واتیکان به آنها دستور داد که بقایای تمام برادرانشان را هم با خود ببرند. در ادامه این جابه جایی، راهبان این سرداب عجیب و غریب را ساختند، که به نام مکانی برای تامل و اندیشه و دعا طراحی شده بود.

در ژوئن سال 2012، در مکان این کلیسا موزه ای نو و چند منظوره افتتاح شد. این موزه شاهکاری از آثار کاراواجیو را هم در خود دارد؛ نقاشی خیره کننده ای به نام سنت فرانسیس، در حال مراقبه که بسیار خاص و زیبا است.